-
1 czynić zadość komuś, czemuś
-
2 zadość
adv.■ czynić czemuś zadość to satisfy sth- sprawiedliwości stało się zadość justice has been done* * *invczynić (uczynić) (perf) zadość prośbie/wymaganiom — to satisfy a request/demands
* * *adv.czynić zadość czemuś satisfy sth, fulfill sth; czynić zadość prośbie/wymaganiom satisfy a request/demands; stało się zadość czemuś sth was complied with; sprawiedliwości stało się zadość justice was done, justice was served; it was poetic justice.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zadość
-
3 czynić
1. (-nię, -nisz); imp -ń; perf u-; vt( wykonywać) to do2. vi( postępować) to actczynić cuda — to do lub work miracles lub wonders
czynić starania lub zabiegi — to take steps
czynić wszystko, co możliwe — to do one's best
* * *ipf.1. (= wykonywać coś) do; dobrze/źle czynić do good/evil; czynić cuda work miracles; czynić honory domu do the honours; czynić starania o coś strive for sth; czynić postępy make progress; czynić ustępstwa make concessions; czynić wysiłki make efforts; czynić wyznania confide; czynić coś w dobrej wierze do sth in good faith; czynić kogoś odpowiedzialnym za coś (= winić kogoś za coś) hold sb accountable l. responsible for sth; (= nakładać na kogoś obowiązek) make sb responsible for sth, put sb in charge of sth.2. (= zachowywać się) behave, act; czynić komuś dobrze do sb good; czynić czemuś zadość satisfy sth; nie czyń drugiemu, co tobie niemiło do as you would be done by; czyń (prędko), co masz czynić what you are about to do, do (quickly).3. (= składać się na coś) amount.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czynić
-
4 czynić
глаг.• выполнять• действовать• делать• заниматься• исполнять• натворить• оказывать• поступать• причинить• причинять• производить• сделать• совершать• совершить* * *делать, действовать, поступатьnaprawiać, reperować чинить* * *czyn|ić\czynićiony несов. 1. делать;\czynić nadzieję обнадёживать; \czynić postępy делать успехи, успешно развиваться; \czynić uwagi делать замечания; делиться впечатлениями; \czynić kroki принимать меры, предпринимать шаги;
2. составлять;to \czynići poważną sumę это составляет довольно большую сумму;
\czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś пренебрегать кем-л., чём-л., не обращать внимания на кого-л., что-л.;\czynić zadość czemuś удовлетворять чему-л.+1. robić 2. stanowić
* * *czyniony несов.1) де́латьczynić postępy — де́лать успе́хи, успе́шно развива́ться
czynić uwagi — де́лать замеча́ния; дели́ться впечатле́ниями
czynić kroki — принима́ть ме́ры, предпринима́ть шаги́
2) составля́тьto czyni poważną sumę — э́то составля́ет дово́льно большу́ю су́мму
czynić sobie niewiele z kogoś, czegoś — пренебрега́ть ке́м-л., че́м-л., не обраща́ть внима́ния на кого́-л., что́-л.
czynić zadość czemuś — удовлетворя́ть чему́-л.
Syn: -
5 czynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
6 czynić
\czynić cuda Wunder vollbringen\czynić postępy Fortschritte machen\czynić wszystko, co możliwe alles tun, was möglich ist\czynić zadość czemuś etw +dat Genüge tun, etw +dat Tribut zollen -
7 zadość
-
8 zadość
-
9 zadość:
uczynić (czynić) \zadość: komuś, czemuś удовлетворить (удовлетворять) кого-л., что-л.;stało się \zadość: czemuś что-л. восторжествовало -
10 uczynić zadość komuś, czemuś
= czynić zadość komuś, czemuś удовлетвори́ть (удовлетворя́ть) кого́-л., что́-л. -
11 uczynić
czynić odpowiedzialnym verantwortlich machen;czynić przygotowania Vorbereitungen treffen;czynić postępy Fortschritte machen;czynić cuda Wunder vollbringen;czynić krzywdę k-u jemandem unrecht tun;czynić zadość Genüge tun;czynić dobrze Gutes tun -
12 Genüge
Ge'nüge f: zur Genüge aż nadto; -
13 dostosowywać się
несов. do czego1) приспоса́бливаться, приспособля́ться к чему2) удовлетворя́ть, исполня́ть что; ср. dostosować sięSyn: -
14 dostosowywać\ się
несов. do czego 1. приспосабливаться, приспособляться к чему;2. удовлетворять, исполнять что; ср. dostosować się+1. dopasowywać się, przystosowywać się 2. czynić zadość
-
15 czy|nić
impf książk. Ⅰ vt 1. (robić) to make, to do- czynić hałas to make a noise- czynić honory domu to do the honours pot.- czynić komuś krzywdę to harm sb, to do sb harm- czynić postępy to make progress- czynić przygotowania do czegoś to make a. carry out preparations for sth- czynić spostrzeżenia/uwagi na temat czegoś to make observations/comments about sth- czynić z czegoś użytek to make use of sth- czynić komuś wstręty (trudności) to put obstacles in sb’s way a. path; (przykrości) to make things uncomfortable for sb- czynić dla kogoś/czegoś wyjątek to make an exception for sb/sth- czynić wrażenie na kimś to make an impression on sb- ich przechwałki nie czyniły na niej żadnego wrażenia their bragging made no impression on her whatsoever- czynił wrażenie niedorozwiniętego he seemed retarded a. gave the impression of being retarded- pałac czynił wrażenie ruiny the palace looked like a ruin- czynić wszystko, co możliwe to do everything possible a. everything one possibly can- czynić zamęt to stir up trouble- wysiłki czynione na rzecz pokoju efforts towards peace- odsunął się trochę, czyniąc mi miejsce he moved up a little to make room for me- nie czynił tajemnicy ze swych zamiarów he made no secret of his intentions- czynili, co mogli they did what they could- nie czyń mu nic złego don’t do him any harm- przebacz im, Boże, bo nie wiedzą, co czynią Bibl. forgive them, Lord, for they know not what they do- propozycje te czynią zadość naszym żądaniom these proposals satisfy our demands- nie powinnaś mu czynić próżnych nadziei you shouldn’t raise his hopes like that- czynić cuda [osoba] to work a. perform miracles także przen.; [lek, kuracja, osoba] to do a. work wonders- wiara czyi cuda faith works miracles ⇒ uczynić2. (nadawać cechy) to make, to turn [sb/sth] into; to render książk.- czynić coś bezużytecznym to render sth useless a. worthless- kłopoty czyniły go odpornym na trudy życia his troubles made a. rendered him impervious to life’s hardships- głód czynił zwierzęta odważnymi hunger made the animals more daring- czynili z nich posłuszne sobie narzędzia they turned them into mere tools in their hands ⇒ uczynićⅡ vi 1. (postępować) to do- czynił tak zawsze he always did that- słusznie pan czyni, że dba pan tak o swoje zdrowie you’re quite right to be so health conscious2. (stanowić) to make- to czyni razem dwieście złotych that makes a. comes to 200 zlotys altogetherⅢ czynić się 1. (stawać się) to become, to get- wrzask czynił się coraz donioślejszy the scream became louder and louder- czyniło się coraz ciemniej it was getting darker and darker ⇒ uczynić się2. (zacząć istnieć) to turn into- i nagle z kaczki czyni się królewna and all of a sudden the duck turns into a princess ⇒ uczynić się■ nie czyń drugiemu, co tobie niemiło przysł. do as you would be done by przysł.; treat others as you would like to be treated yourself przysł.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czy|nić
См. также в других словарях:
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
zadość — daw. «tyle, ile trzeba dla zadowolenia kogoś, czegoś; dość, wystarczająco; aż nadto» dziś tylko w książk. zwrotach: Czynić zadość czemuś (wymaganiom, dążeniom, chęciom itp.) «spełniać, zaspokajać wymagania, dążenia, chęci itp.» ◊Stało się zadość… … Słownik języka polskiego
czynić – uczynić zadość — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} spełniać jakieś wymagania, warunki, ustalenia itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zjawili się wszyscy, czyniąc zadość dobrym obyczajom. Uczynić zadość postanowieniom traktatu. Syn uczynił zadość życzeniom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadość — zadość* {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}czynić – uczynić zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}; stało się zadość {{/stl 7}}{{stl 8}}{czemuś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… … Słownik frazeologiczny
zadość — 1. Czemuś stało się, stanie się zadość «o sytuacji, w której coś stało się, stanie się faktem, zgodnie z jakimiś oczekiwaniami»: Przepisom stanie się zadość, jeśli wypłata nastąpi do 6 października (...) Polityka 27/2000. (...) uczynię wszystko,… … Słownik frazeologiczny
żądanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. żądać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}żądanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. żądanieań {{/stl 8}}{{stl 7}} postulat, życzenie, roszczenie wyrażone… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaspokajać — ndk I, zaspokajaćam, zaspokajaćasz, zaspokajaćają, zaspokajaćaj, zaspokajaćał, zaspokajaćany zaspokoić dk VIa, zaspokajaćoję, zaspokajaćoisz, zaspokajaćkój, zaspokajaćił, zaspokajaćojony «czynić komuś lub czemuś zadość; zadowalać kogoś, coś (np.… … Słownik języka polskiego